Ik hoorde de term vorige week voor het eerst binnen ons bedrijf, bij het presenteren van een plan voor de introductie van een nieuw product: een houtskoolschets.
Voor mij was dit een nieuw woord in de grote bedrijven-lingo.
Als ik hem door een zoekmachine haal, kom ik hem vooral tegen bij plannenmakerij van de (semi) overheid.
Ik denk dat hij daarvandaan komt.
En oorspronkelijk uit de schilderkunst.
Een kunstschilder gebruikt een houtskoolschets als basis om een compositie neer te zetten.
Daaroverheen komen verschillende lagen verf in kleur, en soms een transparante verflaag om af te werken.
Met elke laag voegt de artiest sfeer toe of verfijnt hij de gelijkenis van een portret, elke stap brengt het schilderij dichterbij wat de schilder voor ogen heeft.
De houtskool wordt later weggeveegd als de verf droog is
Bij de grote bedrijven houtskoolschets werkt het iets anders.
Na zo’n presentatie gaat de houtskoolschets door verschillende lagen van het bedrijf.
En bij elke laag wordt er wat houtskool weggeveegd.
Omdat er geen mensen beschikbaar zijn, of omdat een ander project nog niet klaar is, of omdat we het product anders niet af kunnen rekenen.
Uiteindelijk ontstaat er dan een product dat nog maar een beetje lijkt op hoe het bedoeld was, de rest is weggepoetst.
Het was maar een schets.
